Í maí á síðasta ári varði höfundur þessarar greinar doktorsritgerð í ferðamálafræði við Háskóla Íslands undir leiðsögn Gunnars Þórs Jóhannessonar, prófessors í ferðamálafræði við Háskóla Íslands. Þegar talað er um þennan tíma má vísa til hans sem ferðar þar sem það lýsir best þessu þróunarferli. Mikilvægur tímapunktur í þessu ferðalagi var aðild að stofnun landsbyggðar hackathonsins „Hacking Hekla“. Upphaflega hugmyndin var frekar einföld: þegar ákvörðun lá fyrir um akademískt nám og að verða doktorsnemi við Háskóla Íslands, starfaði höfundur við að temja hesta á Suðurlandi. Þar sem ég var þegar úti á landi vildi ég byrja á að byggja upp tengslanet innan sveitar þar til undirbúnings fyrir doktorsverkefnið, sem fjallaði um áhrif stafrænnar nýsköpunar í dreifbýli á Íslandi. Fljótt kom í ljós að það var auðveldara sagt en gert. Þannig kom upp hugmyndin að því búa til vettvang þar sem áhugasamt fólk með svipaðar hugmyndir gæti komið saman, tengst og skiptist á hugmyndum. Það leiddi síðar til verkefnisins „Hacking Hekla“, landsbyggðar hackathon
„Hlutverk lausnamóts (e. hackathon) var rannsóknarlegur; hann var notaður sem aðferðafræðiverkfæri til að fá skilning á og kanna stafræna nýjung, svæðaþróun og ferðamannaiðnað. Eitt markmiðið var að finna út hvort lausnamót geti verið notuð sem tól til að stuðla að nýsköpun á stafrænum lausnum fyrir svæðaþróun og sjálfbæran ferðaþjónustu á íslensku landsbyggðinni.“
Hackathon-lausnamótsins var notað til rannsóknar, þ.e. sem verkfæri til að öðlast …